Zapraszam do przygody z dzikimi roślin jadalnymi
Dla wszystkich nowych i stałych gości wrzucam link z warsztatów, jakie odbyły się w 2016 roku w Warszawie, w świetnym miejscu, którego już nie ma.
Jednym z gości była przesympatyczna Anna Kusiak-Gibowska, która na swoim kulinarnym blogu zamieściła relację z naszego wspólnego gotowania i rozmów o roślinach.
Zapraszam do relacji i na bloga Ani
https://annapgk.blogspot.com/2016/10/zdazyc-przed-wiewiorkami-warsztaty.html
Robię jednak różne eksperymenty, i czasem efekt przerasta moje oczekiwania.
Ostatni czas jest mocno mniszkowy. Nie mam wystarczającej ilości kwiatów na syrop, w tym roku go nie zrobię. Mam jednak kilka kępek na trawniku, które systematycznie wykorzystuję. Pączki mniszka i łodyżki kwiatowe do kiszenia https://dziczejemy.pl/archiwa/66 , liście chętnie jem jako sałatkę, bądź podaję do obiadu, po podduszeniu https://dziczejemy.pl/archiwa/82. Kwiaty wykorzystuję do placuszków, malutkich słodkich racuszków mniszkowych, albo również kiszę, podobnie jak pączki i łodyżki.
Kilka dni temu miałam uzbieraną garść kwiatów i kilka pączków, i spontanicznie wrzuciłam do słoika. Dołożyłam połówkę cytryny, była pod ręką. Zalałam to letnią wodą i zakręciłam słoik. Nie schowałam do lodówki, ponieważ miałam nadzieję na lekką dziką fermentację. Eksperymentalnie.
Minęło chyba 4 dni, szczerze mówiąc nie pamiętam dokładnie, ile czasu to stało. Na pewno mniej niż tydzień a dłużej niż dwa dni. Zakrętka lekko pyknęła przy otwieraniu.
Czuć dość wyraźnie cytrynę, ale najbardziej czuć przyjemną goryczkę. Dokładnie jak z toniku z żółtą etykietą znanej marki. W przeciwieństwie jednak do niego, ten mój tonik nie był słodki.
Tak, wiem, to już 3 post o mniszku lekarskim Taraxacum officinale. Sa przecież inne rośliny. Oczywiście, i nie planowałam o tym dzisiaj pisać, ale musiałam.
Tak jak mówię na moich spacerach i warsztatach – my Polacy często mamy problemy z wątrobą. To chyba taka narodowa przypadłość, szczególnie, że dieta z dużą zawartością smażonego mięsa plus alkohol robi swoje. No i wątroba kumuluje negatywne emocje, takie jak złość czy agresja. Warto więc takie dodatki wprowadzić do diety, które w natyralny sposób, codziennie będą ta wątrobę wspierać w jej pracy.
A to jest właśnie jedno z zadań mniszka lekarskiego. Oczyszczanie wątroby.
Przy okazji nerki nam będą wdzięczne, ponieważ mniszek wspaniale ich pracę i ściąga nadmiar wody z organizmu. Powinno to ucieszyć Panie, szczególnie te, które przed miesiączką czują się napuchnięte i odczuwają z tego powodu dyskomfort. Poleca się zresztą napar z ziela mniszka lekarskiego właśnie przy PMS i do regulacji miesiączkowania.
Namówiłam?
To proszę iść na spacer i pozbierać mniszka.
Zalewamy kwiaty mniszka i cytrynę wodą. Zakręcamy i odstawiamy na kilka dni, najlepiej 3-4. Najlepiej „na oku”, na blacie kuchennym, tam gdzie będziecie mogli go obserwować czy przypadkiem nie fermentuje i nie kipi.
Można po zrobieniu osłodzić miodem, mnie jedna taki niesłodki smakowała najbardziej.
Pamiętajcie, kochajcie Wasz wątroby i wspierajcie je jak się da!
Justyna
Nie wiem jak bardzo będzie dla Was gorzki mniszek. Nie wiem jak będzie Wam smakował. Gorzej. Nie umiem Wam odpowiedzieć na pytanie – a jak on smakuje ? bo pytacie o to jak Wam on będzie smakował. A tego naprawdę nie wiem.
O moich smakach piszę w każdym poście. One są moje. Jem dzikie rośliny od lat, lubię nowe smaki, lubię próbować i degustować. I wiele razy się przekonałam, że coś co dla mnie jest pyszne – komuś nie przechodzi przez usta. Z różnych powodów. Ale też dlatego, że mamy różnie ustawione kubki smakowe. Ja jestem od 26 lat wegetarianką, i moje kubki będą rejestrowały smaki inaczej niż każdy z Was.
Wracając do mniszka lekarskiego ( popularnie, acz niepoprawnie nazywanego mleczem). Spotkałam mniszki o różnym stopniu goryczki. Młode liście, duże, z roślin przed kwitnieniem, bądź rosnących na terenach podmokłych są delikatniejsze. Im starsze liście, im miejsce bardziej suche, tym smak ostrzejszy i bardziej wyrazisty. Ale, ale …to dobrze! Gorzki smak jest na bardzo potrzebny do równowagi w organizmie, równowagi smaków, a także dla regulacji i wzmocnienia pracy wątroby. Więcej o tym napiszę w osobnym poście. Próbujcie więc mniszka, podjadajcie jego listki, schrupcie pączki, zróbcie placuszki z kwiatów. Nasze kubki smakowe potrzebują 3 tygodni aby zmienić odczuwanie smaku.
Gwarantuję, że po 3 tygodniach podgryzania małych kawałków liści lub ogonków kwiatowych mniszka – Wasza tolerancja na gorzki smak będzie większa.
Może atrakcyjność nie najlepsza, ale smakowitość i owszem.
Liście mniszka płuczę w czystej wodzie, dokładnie oglądam, czy są ładne i bez gości ( np. mrówek). Można je posiekać na kawałki około 2 cm, ja wolę w całości je przygotować, są bardziej malownicze i mnie smakują tak lepiej.
Na małej patelni rozgrzewam masło, wrzucam lekko osuszone liście, i duszę około 2 min. Dodaję do smaku sól i pieprz, najchętniej świeżo zmielony.
Mniszek jest gotowy do podania, ale warto go skomponować z kiszonkami, jak poniżej.
W moim daniu obok niego zagościły
Smacznego i nie bójcie się gorzkiego smaku!
#dzikakuchnia #dzikiewarzywa #jadalnekwiaty #kiszonekwiaty #kiszkonki #pickles #wildeküche #wildgemüse #eingelegtesgemüse #stokrotkapospolita #bellisperennis#daisy #gänseblümchen #mniszeklekarski #löwenzahn #dziczejemy #kaszagryczana #curry #obiad #pickleddaisy #dandelion #taraxacumofficinale #jasnotagajowiec #lamiumgaleobdolon #foragers #forager#foragedfood
Na zdrowie
Justyna
3 maja ubiegłego roku zamieściłam poniższy post, z przepisem na kiszone łodygi i pączki mniszka na facebooku, i ma on tam, rekordową jak dla mnie liczbę udostępnień, ponad 300. Bardzo się cieszę, i mam nadzieję, że zostaliście na tyle zainspirowani, iż odważycie się na degustację, i chociaż na testowe zakiszenie małego słoiczka pączków mniszka oraz osobno jego łodyg kwiatowych.
Ulubione kiszone pączki i łodygi mniszka.
Zbierając kwiaty mniszka na syrop, pożałowałam rok temu ogromnych ilości zostających łodyg kwiatowych. A przecież jak cały mniszek są jadalne. Ukisiłam je tak samo jak pączki. I jestem dalej zachwycona.
W tym roku moje mniszki mają bardzo długie łodyżki i nie mieszczą się pionowo w słoiku, więc je zwinęłam. Są elastyczne, a jednocześnie nie włókniste, więc z przyjemnością będzie można je zjadać o każdej porze roku. Można je pokroić, dla mnie jednak frajdą jest jak mogę je jeść w całości.
Kiszę jak wszystkie kiszonki. Najprościej, bo leniwa jestem. Tak samo kiszę stokrotki. Przepis tutaj
W jednym słoiczku układam łodygi mniszka, w drugim pączki mniszka, a w trzecim kwiaty.
1 litr wody
1 łyżka soli kłodawskiej (19 gr)
Wodę zagotowuję, dodaję sól, i już letnim płynem zalewam zawartość słoiczka, czyli łodygi mniszka. Zakręcam go! Przez kilka dni kiszonka może „pracować”. Jak się uspokoi, najczęściej trwa to około tydzień, dolewam wody z solą, aby zawartość była przykryta. Nie pasteryzuję. Przechowuję część słoiczków w lodówce, część w szafce, są dobre i nadające się do spożycia nawet po roku.
Smacznego kiszonego mniszka!
Justyna
Bardzo polecam #mniszeklekarski #taraxacum #kiszonki #wildedibles #wildfoods #wildkitchen #foragers #forager #taraxacumofficinale #dziczejemy
W październiku 2019 miałam przyjemność gościć w Kole Gospodyń Wiejskich znad Plebanki w Radoszycach. Przesympatyczne panie przygotowały razem kilka różnych kiszonek, dodając również liście mniszka. On jest dostępny większość część roku.
Zapraszam do relacji
http://www.radio.kielce.pl/pl/post-93116
W poście znajdziecie również przepis na kiszonkę wielowarzywną z chwastami, tutaj z liśćmi mniszka
Nadszedł czas, najwyższy zresztą, aby to co od 4 lat publikuję w mediach społecznościowych przenieść na bloga. Jest więc blog i ja jestem tutaj. Znajdziecie tutaj przepisy na potrawy z dzikich roślin jadalnych, inspiracje do korzystania z ziół na co dzień i od święta, oraz wszystko to co jest dla mnie ważne, i czym będę się chciała z Wami dzielić. Możliwe, że nie tylko zioła i rośliny tutaj się pojawią. Ale dajmy czas tej opowieści. Moim planem jest spięcie tutaj różnych moich aktywności i zainteresowań. Trzymajcie kciuki!
Justyna Pargieła
Zbieram na bloga, wszystko co gdzieś zaistniało z moim udziałem.
Także dzisiaj zamieszczam krótką audycję na temat soku z brzozy, przyda się za rok
http://www.radio.kielce.pl/pl/post-103419
Zapraszam do odsłuchania
Justyna